ბორის პასტერნაკი საქართველოში

ბორის პასტერნაკი საქართველოში

ლიტერატურა

ძნელია დაწერა პასტერნაკის საქართველოსთან კავშირზე, რადგან ამის შესახებ ბევრი ითქვა და დაიწერა. მაგრამ ეს კავშირი მართლაც არაჩვეულებრივი, თითქმის მისტიკურია.

1930 წელს ბორის პასტერნაკი შეხვდა პაოლო იაშვილს, რომელმაც იგი საქართველოში მიიწვია. შემდეგი წლის ივლისში პოეტი კავკასიაში გაემგზავრა. იგი მოგზაურობდა ზინაიდა ნეუჰაუსთან, მისი მეგობრის მეუღლესთან, რომელიც შემდეგ მისი ცოლი გახდა. საყვარელი ქალის გვერდით, მის გარშემო ლამაზი სამყარო კიდევ უფრო უკეთესი ჩანდა.

ქართული სამხედრო მაგისტრალის გავლით რთულია არ აღფრთოვანდეთ მისი სილამაზით.

მათ იციან, როგორ მიიღონ სტუმრები საქართველოში. პაოლო იაშვილი შეხვდა პოეტს და მწერლებს გააცნო ცისფერი რქების ჯგუფი. ტიფლისმა თავისი ვიწრო ქუჩებით, სამხრეთული ხიბლითა და მომხიბლავი სტუმართმოყვარეობით გააოცა პასტერნაკი. შემდეგ იყო ჯვარი, მცხეთა, ბორჯომი, აბასთუმანი, დასვენება კოჯორსა და ქობულეთში.

იგი შეხვდა და დაუმეგობრდა ლადო გუდიაშვილს, გიორგი ლეონიძეს და ტიციან ტაბიძეს. ეს მეგობრობა გადაიზარდა მათ ოჯახებთანაც მეგობრობაში.

საქართველოში გატარებული თვეები ნამდვილ დღესასწაულად იქცა. შესანიშნავი ბუნება, მშვენიერი ხალხი, ახალი ადგილები და ლექსები. ნეუჰაუსმა გაიხსენა, რომ ქართველ პოეტებს უყვარდათ პასტერნაკი და "მას ხელის გულზე ატარებდნენ", ყველგან ღიმილით და გულწრფელი სითბოთი ხვდებოდნენ. საქართველო გახდა პოეტის მეორე სახლი, სადაც იგი სულით ისვენებდა.

 შთაბეჭდილებით და აღფრთოვანებული საქართველოთი, 1932 წლის აპრილში პასტერნაკმა მოაწყო ქართული პოეზიის საღამო მოსკოვში. მისი ლექსების ციკლი "ტალღები" საქართველოს ეძღვნებოდა და აღფრთოვანებით სავსე იყო.

მეორე მოგზაურობა საქართველოში შედგა მწერალთა ბრიგადაში 1933 წელს. 32-34 წლებში პასტერნაკმა თარგმნა უამრავი ქართველი პოეტი. მან გახსნა ქართული პოეზია რუსულენოვანი მკითხველებისთვის.

მწერლისთვის 1937 წელი ძალიან მძიმე აღმოჩნდა: დევნის გამო პაოლო იაშვილმა თავი მოიკლა, ტიციან ტაბიძე დააპატიმრეს და სიკვდილით დასაჯეს. სიცოცხლის ბოლომდე პასტერნაკი მხარს უჭერდა ტაბიძეების ოჯახს, მეუღლეს ნინას და ქალიშვილს ნიტას.

სიმბოლურია, რომ ტიციანისგან დარჩენილ ფურცლებზე, რომლებიც ნინა ტაბიძემ მას 1945 წელს აჩუქა, მან დაიწყო რომანი "ექიმი ჟივაგო"-ს დაწერა.

 

ავტორი:
ნატალია მოსინა
10.02.2021